ŚWIERK
(Picea A. Dietrich)

To rodzaj wiecznie zielonego drzewa z rodziny sosnowatych. Obejmuje około 38 gatunków. To drzewo o regularnej, stożkowatej koronie, zwykle ostro zakończonej nawet u starych okazów (cecha różniąca od jodeł). Świerki osiągają zwykle 30 – 40 m wysokości, przy czym najwyższe (świerk sitkajski) nawet do 90 m. Konary świerków wyrastają z pnia skrętolegle, na ogół bez wyraźnych okółków. Końcowe odcinki pędów u części gatunków lub odmian zwisają. Kora na pniach jest łuskowata lub tarczkowata, posiadają skrętoległe, zimozielone i sztywne igły. Szyszki świerków są cylindryczne, zwisające, opadające w całości na ziemię.

W Polsce występuje naturalnie tylko świerk pospolity, natomiast obcymi, ale już zadomowionymi gatunkami są świerk biały, świerk kaukaski i świerk sitkajski. Liczne gatunki uprawiane są jako użytkowe, w tym ozdobne, także w postaci różnorodnych odmian. Świerki często wykorzystywane są jako choinki – drzewa strojone z okazji świąt. Są ważnym źródłem drewna o szerokim zastosowaniu, używane są też jako rośliny lecznicze, do wyrobu napojów alkoholowych, korzenie świerkowe wykorzystywane są w plecionkarstwie.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Świerk