Mamy Lubszecką Górę, w wielu okolicznych miejscowościach znajdziemy Lubszecką ulicę, o lubszeckim kościele pisał w Dzienniku Józef Lompa. Tego przymiotnika, w odniesieniu do miejscowości w gminie Woźniki, używają mieszkańcy, urzędnicy, dziennikarze. Dlaczego więc w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN nie znajdziemy słowa lubszecki, a jedynie lubszański?

W artykule na temat wizyty uczennic i uczniów Szkoły Podstawowej w Lubszy u marszałka Mirosława Sekuły, który ukazał się na stronie Urzędu Marszałkowskiego www.slaskie.pl, pojawiło się określenie „lubszańska szkoła”. Tymczasem na stronie internetowej Lubszy, gminy Woźniki i w mediach lokalnych zawsze używa się formy „lubszecka”. Skoro tak, to kto ma rację?

Słownik Języka Polskiego jako przymiotnik od słowa Lubsza podaje lubszański. Gdy w wyszukiwarkę wpiszemy lubszecki, pojawia się komunikat: „nie znaleziono żadnych wyników wyszukiwania”. Szukamy więc dalej… i znajdujemy Las Lubszański, ale w Lubszy koło Brzegu. Co więc z naszą Lubszecką Górą? Czy też musi być lubszańska?

Otóż nie musi i nie powinna! A potwierdził to sam prof. Jan Miodek – pochodzący z Tarnowskich Gór językoznawca, dyrektor Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, członek Komitetu Językoznawstwa PAN i Rady Języka Polskiego; znany popularyzator wiedzy o języku polskim. Zwróciliśmy się do profesora z prośbą o rozwiązanie tego dylematu, jednocześnie przekazując parę informacji na temat tegorocznego jubileuszu 700-lecia sołectwa. Okazało się, że forma lubszecki – jako lokalna i ściśle powiązana z miejscowością Lubsza na Górnym Śląsku, może być stosowana jako poprawna. Oto fragment e-maila od prof. Miodka:

„Bezwzględnie należy uszanować tradycję, jeśli chodzi o formy urobione od nazw miejscowych. To jest ciągłość kulturowa!”

Zatem możemy spać spokojnie. Lubszecki znaczy „ten nasz”.

(AK)

źródło: Wikipedia, Słownik Języka Polskiego PWN
zdjęcie pochodzi ze strony Gazety Wrocławskiej