AMBROWIEC
(Liquidambar Macrophylla)

Ambrowiec balsamiczny to gatunek drzewa pochodzący z Ameryki Północnej i Środkowej. Jego ojczyzną są wschodnie rejony Ameryki Północnej, dorzecze Missisipi i Ohio, aż po stan Nowy Jork na północy i Florydę na południu. Jest uprawiany w wielu krajach świata. Został sprowadzony do Europy w 1681 r., a obecnie rośnie w parkach zachodniej Europy. W Polsce występuje w parkach, głównie na zachodzie kraju. Dorasta do 45 m wysokości, średnica pnia może osiągnąć 1m. Liście podobne są do liści klonu, jesienią pięknie przebarwiają się na czerwono i fioletowo. Żyje nawet 200 – 300 lat. W młodym wieku rośnie szybko i zaczyna kwitnąć w wieku 25-30 lat.

Balsamiczna żywica ambrowców używana jest w medycynie, przemyśle kosmetycznym i spożywczym (kiedyś aromatyzowano nią gumę do żucia). Drewno czerwonawo-brązowe z ciemniejszymi smugami i cętkami, dość twarde i ciężkie, w stolarstwie cenione na równi z dębowym. Zawiera wonną oleożywicę, znaną jako „styraks amerykański”, wykorzystywaną w celach leczniczych jako środek wykrztuśny i bakteriobójczy. Jest bardzo dekoracyjny z powodu ciekawego zabarwienia liści jesienią.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Ambrowiec_balsamiczny